บทที่ 32 ตอนที่ 32

“ยังเจ็บอยู่ไหม...”

“เอ่อ...” แก้มแดงก่ำเมื่อถูกกระซิบถามเบาๆ ชิดกลีบปากชอกช้ำของตัวเอง

“หากฉันจะไปต่อ...”

น้ำเสียงนั้นเต็มไปด้วยความหิวกระหายที่เจ้าตัวข่มไว้ไม่มิด จนอรลอออดรู้สึกสงสารเขาไม่ได้ที่ต้องหยุดเพราะความโง่เง่าของตัวเอง

“ไม่เจ็บ... อร... ไม่เจ็บแล้วค่ะ...”

กลีบปากสีแดงสดคลี่ยิ้มหวานอ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ